چرا از مرگ مي ترسيم؟



بيست و دومين حديث از چهل حديث حضرت امام خميني(ره) درباره كراهت از مرگ، مغرور نشدن به رحمت پروردگار و ... است. اين حديث با روايتي از امام صادق عليه السلام شروع مي شود. آن حضرت مي فرمايد:
" مردي نزد ابوذر آمد و پرسيد: چرا از مرگ كراهت داريم؟ ابوذر جواب داد: چون دنياي خود را آباد كرديد وآخرت را خراب. پس چون ( با مرگ) از محلي آباد به سوي مكاني خراب نقل مكان مي كنيد، ( از مرگ كراهت داريد) از او پرسيدند: وارد شدن ما بر خداوند چگونه است ؟ جواب داد: نيكوكارانتان مثل كسي كه از اهل خود غايب است و برآن ها وارد مي شود، و بدكارانتان مثل فراري اي است كه بر صاحبش برگردانده مي شود. از او پرسيدند: حال ما را نزد خداوند چگونه مي بيني؟ جواب داد: اعمال خود را با فرموده قرآن مقايسه كنيد ؛ هرآينه خداوند مي فرمايد: همانا نيكوكاران در نعمتها هستند وبدكاران در جهنم."
حضرت ادامه داد : " آن مرد سوال نمود: رحمت خداوند كجاست؟ ابوذر پاسخ داد: رحمت خداوند به نيكوكاران نزديك است . "
همچنين امام صادق عليه السلام فرمود كه مردي به ابوذر نوشت:" اي ابوذر براي من تحفه اي علمي بفرست. ابوذر جواب داد: همانا علم بسيار است؛ اما اگر تواني به كسي كه دوستش داري بدي نكن. آن مرد گفت: آيا ممكن است كسي به شخصي كه دوستش مي دارد بدي كند؟ ابوذر فرمود: آري! نفس تو محبوب ترين چيزها نزد توست. پس وقتي نافرماني خدا را مرتكب مي شوي به آن ( نفس خود) بدي كرده اي. "