یکی از این قواعد این لهجه در تلفظ تخفیف حروف (تلفظ راحت آنها)است.مصری ها همانند سوری ها و لبنانی ها و بعضی ملتهای عربی دیگر فرقی بین ضادوذال و ظادر تلفظ قائل نیستند و همه را «ز»تلفظ میکنند.گاهی وقتها هم اگر تلفظ ظا یا ذال برایشان سخت باشد آنرا به «ث»تبدیل میکنند.
اگربه صحبت کردن یک مصری گوش کنید احساس میکنید که تا حد امکان سعی میکند که زبانش به دندانهایش برخورد نکند.
ماعلیه شئ =ماعلیهشی =معلش عیبی ندارد یا(لابأس به)
مااکلت شئ =ماأکلتش = ماکلتش چیزی نخوردم
حروفی که تلفظشان در لهجه مصری با عربی فصیح متفاوت است
ث = که بعضاً"ت" و در بعضی کلمات "س" تلفظ میشود
ج = که معمولا مانند قاف تلفظ میشود
ظ = به صورت "ز" ولی با کمی تفخیم
ذ = مانند "د"و بعضاً"ز" تلفظ میشود
ق = مانند همزه تلفظ میشود مثال: قمر=>أمر
میت = بلده (به معنای سرزمین و دهکده )
الحوسة = الفوظی (شلوغی بی نظمی) مانند:ایه الحوسة دی؟این چه وضعیه
نکته آخر :در لهجه مصری ایة به معنای چه چیزی است