انجمن‌های تخصصی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
و جزء علوم ابتكاری مسلمين است .
علم اصول در حقيقت " علم دستور استنباط " است . اين علم روش صحيح‏
استنباط از منابع فقه را در فقه به ما می‏آموزد . از اينرو علم اصول مانند
علم منطق يك علم " دستوری " است و به " فن " نزديكتر است تا "
علم " يعنی در اين علم درباره يك سلسله " بايد " ها سخن می‏رود نه‏
درباره يك سلسله " است " ها .
بعضی خيال كرده‏اند كه مسائل علم اصول مسائلی است كه در علم فقه به آن‏
شكل مورد استفاده واقع می‏شود كه مبادء يعنی مقدمتين قيامات يك علم در
آن علم مورد استفاده قرار می‏گيرد . از اين رو گفته‏اند كه مسائل و نتايج‏
در علم اصول " كبريات " علم فقه است .
ولی اين نظر صحيح نيست . همچنانكه مسائل منطق " كبريات " فلسفه‏
قرار نمی گيرند مسائل اصول نيز نسبت به فقه همين طورند . اين مطلب‏
دامنه درازی دارد كه اكنون فرصت آن نيست .
نظر به اينكه رجوع به منابع و مدارك فقه به گونه‏های خاص ممكن است‏
صورت گيرد و احيانا منجر به استنباطهای غلط می‏گردد كه بر خلاف واقعيت و
نظر واقعی شارع اسلام است ، ضرورت دارد كه در يك علم خاص ، از روی‏
ادله عقلی و نقلی قطعی تحقيق شود كه گونه صحيح مراجعه به منابع و مدارك‏
فقه و استخراج و استنباط احكام اسلامی چيست ؟ علم اصول اين جهت را بيان‏
می‏كند .
از صدر اسلام ، يك كلمه ديگر كه كم و بيش مرادف كلمه