انجمن‌های تخصصی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
او به هر حال ساقط بوده است ؟ يا دو گناه مرتكب شده‏ايم ، زيرا تكليف‏
مهم آنگاه از ما ساقط بود كه عملا اشتغال به انجام تكليف اهم پيدا كنيم ،
حالا كه رفته‏ايم خوابيده‏ايم دو گناه مرتكب شده‏ايم ؟
مثلا دو نفر در حال غرق شدنند وما قادر نيستيم هر دو را نجات دهيم اما
قادر هستيم كه يكی از آن دو را نجات دهيم . يكی از اين دو نفر متقی و
پرهيزكار و خدمتگزار به خلق خدا است و ديگری فاسق و موذی است ولی به هر
حال نفسش محترم است .
طبعا ما بايد آن فرد مؤمن پرهيزكار خدمتگزار را كه وجودش برای خلق خدا
مفيد است ترجيح دهيم . يعنی نجات او " اهم " است و نجات آن فرد
ديگر " مهم " است .
حالا اگر ما عصيان كرديم و بی اعتنا شديم و هر دو نفر هلاك شدند آيا دو
گناه مرتكب شده‏ايم و در خون دو نفر شريكيم يا يك گناه ، يعنی فقط نسبت‏
به هلاكت فرد مؤمن مقصريم اما نسبت به هلاكت ديگری تقصير كار نيستيم ؟
مساله ديگر : آيا ممكن است يك كار از دو جهت مختلف ، هم حرام باشد
و هم واجب ، يا نه ؟ در اينكه يك كار از يك جهت و يك حيث ممكن‏
نيست هم حرام باشد و هم واجب ، بحثی نيست . مثلا ممكن نيست تصرف در
مال غير بدون رضای او از آن حيث كه تصرف در مال غير است هم واجب باشد
و هم حرام . اما از دو حيث چطور ؟ مثلا نماز خواندن در زمين غصبی - قطع‏
نظر از اينكه در اين موارد شارع شرط نماز را مباح بودن مكان نمازگزار
قرار داده است - از يك حيث تصرف در مال غير است ، زيرا حركت روی‏
زمين غير و