والبته غالبا ) به صورت يقينی و يا ظنی معتبر ( يعنی ظنی كه شارع اعتبار
آن را تأييد كرده است ) به حكم واقعی شرعی نائل میگردد ، پس تكليفش
روشن است ، يعنی میداند و يا ظن قوی معتبر دارد كه شرع اسلام از او چه
میخواهد . ولی گاهی مأيوس و ناكام میشود يعنی تكليف و حكم الله را كشف
نمیكند و بلاتكليف و مردد میماند . در اينجا چه بايد بكند ؟ آيا شارع و
يا عقل و يا هر دو وظيفه و تكليفی در زمينه دست نارسی به تكليف حقيقی
معين كرده است يا نه ؟ و اگر معين كرده است چيست ؟ .
جواب اين است كه آری ، شارع وظيفه معين كرده است ، يعنی يك سلسله
ضوابط و قواعدی برای چنين شرائطی معين كرده
|